رابطه برونگرایی، روان نژندگرایی، بخشودگی و راهبردهای مقابله اسلامی با شادکامی در دانشجویان دانشگاههای اهواز در سال 1387

هدف اين پژوهش بررسی رابطه برونگرايی، روان‌نژندگرايی، بخشودگی و راهبردهای مقابله اسلامی با شادکامی بود. جامعه پژوهش کليه دانشجويان دانشگاههای آزاد اسلامی و دانشگاه شهيد چمران اهواز بود که از بين آنها 400 دانشجو (206 نفر از دانشگاه آزاد و 194 از دانشگاه چمران) به‌عنوان نمونه، با روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. روش پژوهش توصيفی و از نوع همبستگی بود. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه شادکامی آکسفورد، فرم کوتاه نئو، مقياس بخشودگی بين‌فردی، و مقياس راهبردهای مقابله اسلامی. داده‌ها با روش رگرسيون چندگانه و نتايج با روش تحليل رگرسيون چندگانه تجزيه و تحليل شدند و مشخص گرديد که بين هر چهار متغير پيش‌بين (برونگرايی، روان‌نژندگرايی، بخشودگی و راهبردهای مقابله اسلامی) با متغير ملاک همبستگی چندگانه وجود داشت (000/0P<) و اين متغيرها در ترکيب با هم 4/43 درصد از واريانس شادکامی را تبيين نمودند. نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد که از بين متغيرهای پيش‌بين در اين مطالعه، روان‌نژندگرايی و پس از آن برونگرايی، قوی‌ترين پيش‌بينی‌کننده‌های شادکامی بودند.