چکیده مقاله
هدف: هدف از اين مطالعه، بررسي تأثير هيجانات القاءشده مثبت و منفي بر نگراني و نشخوار فكري بهوجود آمده از هيجانات منفي القاءشده قبلي است. روش: بهمنظور انجام اين مطالعه در يك طرح نيمهتجربي (پسآزمون – پيشآزمون با گروه كنترل)، 32 دانشآموز دختر پايه اول دبيرستان شهر اصفهان در دو گروه آزمايشي (هر گروه هشت نفر) و دو گروه كنترل (هر گروه هشت نفر) بهطور تصادفي انتخاب و در چهار گروه بهطور تصادفي جايگزين شدند و توسط آنها پرسشنامههاي نشخوار فكري، نگراني، MMPI2 (پرسشنامه چندوجهي شخصيت) و دو مقياس از پرسشنامه پنج عاملي بزرگ (رواننژندي- درونگرايي) تكميل شد. پس از القاي خلق منفي (نگراني) آزمودنيها تحت شرايط متعدد آزمايشي دوم قرارگرفتند. سپس به گروه اول فيلم غمگين، به گروه دوم فيلم شاد و به گروه سوم فيلم خنثي (گلسازي چيني) نشان داده شد؛ گروه چهارم بدون مداخله بود. تمام گروهها روز بعد پرسشنامههاي نشخوار فكري و نگراني را مجدداً تكميل كردند. دادههاي پژوهش بهكمك تحليل كوواريانس و تحليل مانوا مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافتهها: تفاوت بين گروهها در مورد نگراني و نشخوار فكري معنادار بود. ميزان نگراني و نشخوار فكري در گروه دوم (با نمايش فيلم شاد) كاهش يافت و تفاوت معناداري را با گروه ديگر (نمايش فيلم غمگين) و دو گروه كنترل نشان داد. تأثير هيجانات مثبت بر كاهش اثرات ناشي ازهيجانات منفي مثل نگراني و نشخوار فكري نيز معنادار بود. نتيجهگيري: با ارائه هيجانات مثبت ميتوان از ميزان و شدت اثرات هيجانات منفي مثل نشخوار فكري و نگراني كاست.