تأثیر مصرف مزمن هیستامین بر یادگیری وابسته به وضعیت لیتیوم در موش‌های كوچك آزمایشگاهی نویسنده دكتر محمدرضا زرين دست، ليلا پارسايي، و شمس‌الدين احمدي سال انتشار: چکیده مقاله هدف: در اين مطالعه تأثير حساسيت‌زايي هيستامين بر يادگيري وابسته به وضعيت ليتيوم مورد بررسي قرار گرفت. روش: براي ارزيابي حافظه موش‌هاي بالغ نر نژاد NMRI، از روش اجتنابي غيرفعال پايين‌آمـدن از سـكو اسـتفاده شد. يافــته‌ها: تزريق داخل صــفاقي ليتــيوم (mg/kg10) پس از آموزش، باعث تخريب حافظه در روز آزمون شد و تزريق ليتيوم قبل از آزمون، از تخريب حافظه جلوگيري كرد (001/0p<). با تزريق 20 ميكروگرم هيستامين در سه روز متوالي به هر موش و به دنبال آن پنج روز قطع دارو حساسيـت‌زايي ايجاد شد. برگشت حافظة تخريب‌شده به‌وسيله ليتيوم، در موش‌هاي حساس‌شده با هيستامين بهتر از موش‌هاي حساس‌نشده صورت گرفت (01/0p<). از طرف ديگر تزريق مكرر (سه روز تزريق، پنج روز قطع) پيريلامين، آنتاگونيست گيرنده H1 (40 ميكروگرم در هر موش) و رانيتيدين، آنتاگونيست گيرنده H2 (25/6 و 5/12 ميكروگرم در هر موش) از بازگشت حافظه تخريب‌شده جلوگيري كرد. نتيجه‌گيري: حساسيت‌زايي با هيستامين بر حافظة تخريب‌شده به‌وسيله ليتيوم اثر مي‌گذارد. بنابراين به‌نظر مي‌رسد كه اثر يون ليتيوم بر حافظه در روش اجتنابي غيرفعال توسط مسيرهاي سيگنالي گيرنده هيستامين ميانجي‌گري مي‌شود فرم ثبت نظرات شما نام و نام خانوادگی: * شماره همراه: * آدرس ایمیل: * * نظر شما: * نظرات کاربران: