باورهای هذیانی در افراد مبتلا به اسكیزوفرنیا خویشاوندان سالم آن‌ها و آزمودنی‌های بهنجار

هدف: در اين مطالعه گروهي از بستگان درجه اول و سالم مبتلايان به اسكيزوفرنيا از نظر فراواني باورهاي هذياني و ابعاد اين باورها (ميزان ناراحتي، اشتغال ذهني به اين باورها و اطمينان به آنها) بررسي و با دو گروه بيماران مبتلا به اسكيزوفرنيا و يك گروه شاهد سالم مقايسه شدند. روش: براي انجام اين تحقيق 25 بيمار مبتلا به اسكيزوفرنيا، 35 نفر از اعضاي درجه اول و سالم خانواده‌هاي اين بيماران و 35 نفر از افرادي كه سابقه هيچ‌گونه بيماري اعصاب و روان نداشتند (به‌عنوان گروه شاهد سالم) همكاري كردند. در اين سه گروه، شيوع باورهاي هذياني و ابعاد آنها بر اساس پرسشنامه هذيان پيترز و همكاران (PDI-40)؛ و سلامت روان بر اساس پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ-28) بررسي شد. يافته‌ها: شيوع باورهاي هذياني در گروه افراد مبتلا به اسكيزوفرنيا به‌طور معناداري بيشتر از دو گروه ديگر بود، ولي شيوع آن در دو گروه اعضاي خانواده بيماران و جمعيت عادي تفاوت معناداري نداشت. در مورد شدت ابعاد باورهاي سايكوتيك، در حالي كه نمرات گروه مبتلايان به اسكيزوفرنيا بسيار بيشتر از گروه شاهد سالم بود، ولي با گروه خانواده بيماران تفاوت معناداري نداشت. در ضمن ميزان اطمينان به افكار سايكوتيك در گروه خانواده بيماران بيشتر از گروه شاهد سالم بود. نتيجه‌گيري: وجود باورهاي هذياني در افراد سالم خانواده بيماران مبتلا به اسكيزوفرنيا و اطمينان بيشتر اين افراد به اين باورها (نسبت به گروه شاهد سالم) ممكن است وجود پيوستاري سايكوز را مطرح كند، هر چند تأييد اين موضوع نيازمند مطالعات بيشتر است.