روانی كلام در افراد مبتلا به اسكیزوفرنیا: یك بررسی مقایسه‌ای

هدف : پژوهش حاضر با هدف بررسی جنبه هایی از مقولۀ روانی کلام در افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا و مقایسۀ آن با افراد سالم انجام شد تا بتوان علایم ثابتی از اختلالات گفتاری و زبان ی و شدت آنها ارایه کرد و سپس به کمک آن آزمون های گفتاری – زبانی دقیق تری تهیه نمود و جنبه های آسیب دیده زبانی و گفتاری را شناخت . روش: در این پژوهش تحلیلی – مقطعی با استفاده از بخش گفتار خودبه خودی آزمون زبان پریشی فارسی با دو گروه 22 نفره از افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا و سالم ( 17 مرد و پنج زن در هر گروه ) مصاحبه شد . در پاسخ به هر سؤال ویژگی های روانی کلام (مکث پر و خالی، تکرارهای نابجا و درصد تصحیح خودبه خودی ) بررسی 11/5 تجزیه و تحلیل شد . یافته ها: گروه سالم و بیمار در SPSS گردید . داده ها با نرم افزار میانگی ن درصد مکث پر و خالی با هم تفاوتی نداشت . اما میانگین درصد تکرار نابجا و تصحیح در خرده آزمون های تفکیکی برای مکث پر و مکث .(p<0/ خودبه خودی تفاوت معنی دار داشت ( 001 خالی، با توجه به مرزهای نحوی و معنایی، فقط در گروه مبتلا به اسکیزوفرنیا تفاوت آماری معنی دار مشاهده شد . در مبتلایان تفاوت های درصد مکث پر قبل از تکواژ محتوایی نسبت به تکواژ درصد مکث پر در اول جمله قبل از تکواژ محتوایی نسبت به تکواژ دستوری ،(p<0/ دستوری ( 01 و درصد مکث خالی در اول جمله و وسط جمله و نیز قبل از یک تکواژ محتوایی نسبت (p<0/05) معنی دار بود . نتیجه گیر ی : کمی حجم نمونه و استفاده از (p<0/ به تکوا ژ دستوری ( 001 متغیرهای وابسته به بافت ممکن است در یافت نشدن تفاوت معنی دار برای برخی از متغیرها نظیر مکث مؤثر بوده باشد . اما وجود تفاوت معنی دار در متغیرهای تقریباً مستقل از تأثیرات بافت (مثل تکرار نابجا ) می تواند تأییدی بر یافته های سایر محققان مبنی بر آسیب روانی کلام در افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا و شاید وجود یک آسیب عصبی باشد.