نقش عوامل روان‌شناختی در پیش‌بینی اختلال پرخوری

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش عوامل روان‌شناختی در پیش بینی ابتلا به پرخوری بود.53 آزمودنی مبتلا به اختلال پرخوری از میان 392 دانش‌آموز با استفاده از پرسشنامه‌ی تشخیصی و مصاحبه انتخاب شده و 64 آزمودنی غیرمبتلا به پرخوری در این پژوهش شرکت داشتند. ابزارهای پژوهش شامل: شاخص افسردگی اضطراب و استرس لویندا، مقیاس ترکیبی بامدادگرایی، پرسشنامه‌ی پرخوری، خودکارآمدی در کنترل وزن و سبک­های مقابله­ای بودند. نتایج تحلیل نشان داد که با کمک متغیرهای فوق می‌توان ابتلا به اختلال پرخوری را پیش‌بینی کرد. تابع حاصل 31/0 درصد واریانس تفاوت میان گروه­ها را تبیین می‌کند. این تابع 76 درصد افراد دو گروه را به درستی به گروهای خود منتسب می‌کند. تحلیل ممیز گام به گام نشان داد که به ترتیب متغیرهای افسردگی و دسترسی به مواد غذایی و هیجانات منفی از مؤلفه‌های خودکارآمدی در کنترل وزن بیشتراز سایر متغیرها در تمایز دو گروه سهیم هستند.