بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس سنجش مهارت های اجتماعی دنیلسون در کودکان بهنجار و مبتلا به اختلال کمبود توجه- بیش فعالی مقطع ابتدایی

هدف: هدف این پژوهش، هنجارگزينی و بررسی اعتبار، روایی تشخيصی و ساختار عاملی «مقياس سنجش مهارتهای اجتماعی دنيلسون» در دو گروه بهنجار و مبتلا به اختلال کمبود توجه- بیشفعالی بوده است. روش: به منظور دستيابی به هدف پژوهش، 271 نفر از کودکان مقطع ابتدایی شهر اصفهان به شيوه نمونهگيری تصادفی خوشهای و 45 کودک مبتلا به اختلال کمبود توجه- بیشفعالی به شيوه نمونهگيری تصادفی ساده از کلينيکهای روانشناسی و روانپزشکی شهر اصفهان انتخاب شدند. «مقياس سنجش مهارتهای اجتماعی دنيلسون» برای هر دو گروه اجرا شد. يافتهها: ضريب آلفای کرونباخ برای گروه بهنجار 75/0 بهدست آمد. نتيجه تحليل عاملی با استفاده از روش واريماکس و بر اساس آزمون اسکری بيانگر وجود چهار عامل (زيرمقياس رفتار پسنديده اجتماعی، زيرمقياس تکانشگری، زيرمقياس روابط با همگنان و زيرمقياس مهارتهای ارتباطی) در اين مقياس بود که در مجموع بيش از 68/41 درصد واريانس کل آزمون را تبيين کردند. رتبههای درصدی و نمره t به عنوان هنجارهای مقياس سنجش مهارتهای اجتماعی دنيلسون محاسبه شد. ضريب روایی تشخيصی نمرات کل و عضويت گروهی برابر با 71/0 به-دست آمد. نتايج تحليل تمايزات نشاندهنده نقطه برش 69/65، حساسيت 100درصد و ويژگی 5/91 درصد بود. نتيجه گيری: بر اساس يافتههای بهدست آمده ميتوان گفت مقياس سنجش مهارتهای اجتماعی دنيلسون ابزاری معتبر، با روایی بالا و ويژگی مطلوب برای کاربرد در پژوهشهای روانشناختی و فعاليتهای بالينی است.