عملکرد حافظۀ سرگذشتی در بیماران دچار اختلال شخصیت مرزی

هدف: هدف این پژوهش مقایسۀ عملکرد حافظۀ رویدادی بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی با گروه غیر بیمار بوده است. روش: در یک مطالعۀ پسرویدادی مقطعی، 15 بیمار زن با تشخیص اختلال شخصیتمرزی پس از اجرای پرسشنامه تشخیصی SCID-II با 15 نفر از افراد غیربیمار با آزمون بازیابی حافظۀ سرگذشتی مورد بررسی قرار گرفتند. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی، آزمون t نمونههای مستقل و آزمون همبستگی استفاده شد. یافتهها: این بررسی نشان داد که بین تأخیر زمانی در بازیابی از حافظۀ شخصی در دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد. بین اختصاصی بودن در پاسخ به محرک واژههای ارائه شده و همینطور بین تعداد کلمات به-کاررفته در پاسخ به محرک واژههای ارائه شده بین گروه بیمار و کنترل تفاوت معنادار وجود دارد. نتیجهگیری: بازیابی از حافظۀ به صورت بیشکلیگرا در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی احتمالاً روشی برای جلوگیری از رفتارهای خودصدمهرسان است که از طریق اجتناب از خاطرات آسیبزا صورت میگیرد و بیشکلیگرایی عملکردی انطباقی برای فرد دارد.