پیش‌بینی تعارض زناشویی از طریق ویژگی‌های شخصیتی، روانی و جمعیت‌شناختی زوج‌ها

اين پژوهش با هدف پيش‌بينی تعارض زناشويی (زوج‌های در معرض طلاق و زوج‌های عادی) از طريق ويژگی‌های شخصيتی، روانی و جمعيت‌شناختی اجرا شد. پژوهش از نوع همبستگی و پس‌رويدادی و جامعۀ آماری دو گروه زوج‌های در معرض طلاق و زوج‌های عادی بودند. از ميان زوج‌های در معرض طلاق، 60 نفر و از ميان زوج‌های عادی نيز 60 نفر به شيوۀ نمونه‌گيری خوشه‌ای دو مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامۀ پنج عامل بزرگ شخصيت (کاستا و مک‌کری، 1989)، فهرست نشانه‌های روانی ((SCL-90 (دروگاتيس و همکاران، 1973) و پرسشنامۀ ويژگی‌های جمعيت‌شناختی محقق‌ساخته بود. داده‌ها از طريق آزمون t گروههای مستقل و تحليل رگرسيون گام به گام (لوجستيک) تحليل شد. يافته‌ها نشان داد؛ زوج‌های عادی و در معرض طلاق در روان‌رنجورخويی، تجربه‌پذيری و وظيفه‌شناسی و در تمام نه خرده‌مقياس فهرست نشانه‌های روانی (SCL-90)با يکديگر تفاوت معنادار دارند (01/0P<). از بين کليۀ متغيرهای شخصيتی، روانی و جمعيت‌شناختی، روان‌رنجورخويی، افسردگی، افکار پارانوئيدی، تعداد فرزندان، نوع ازدواج و ميزان درآمد داری توان پيش‌بين معنادار تعارض زناشويی بودند.