چکیده مقاله
هدف: در میان صنایع مرتبط با وسایل سرگرمکننده، صنعت بازیهای رایانهای پرشتابترین روند رشد را داشته است. کودکان و نوجوانان زمان بسیاری را صرف این بازیها میکنند و از آنها تأثیر میپذیرند. در ایران تاکنون نظامی برای ردهبندی بازیهای رایانهای فراهم نشده است. هدف پژوهش حاضر طر احی نظام ردهبندی سنی بازیهای رایانهای، متناسب با فرهنگ ایرانی و اسلامي است. روش: این مطالعه به روش دلفی انجام شد. بدین منظور با 17 نفر از روانپزشکان و روانشناسان برجسته، که در زمینة «رشد» و «کودک» کار کرده بودند، تماس برقرار شد که هشت نفرشان پذیرفتند در این پژوهش مشارکت کنند. نظرات این افراد با استفاده از یک پرسشنامة 187 گویهای دربارة محتوای بالقوه آسیبرسان بازیهای رایانهای (شامل خشونت، مسایل جنسی، قمار، مشروبات الکلی یا مواد مخدر، تبعیض، ناسزا و ارزشها) جمعآوری شد. متخصصان میبایست در مواجهه با هر گویه، با انتخاب یکی از گزینههای 3، 7، 12، 15، 18 و 25 سال، سن مناسب برای هر محتوا یا ممنوع بودن برای همة سنین را مشخص میکردند. سپس میانگین گزینههای منتخب متخصصان، همراه با نظر پرسشگر به وی برگشت داده و از وی خواسته میشد تا با در نظر گرفتن نمرات مجدداً نظر بدهد. یافتهها: میانگین نمرات در مرحلة دوم تغییر نکرد، ولی انحراف معیار آن کاهش یافت که به معنی همگراتر شدن نظرات است. نتیجهگیری: مطالعه نشان میدهد که در زمینههایی مانند مسایل جنسی، قمار، مشروبات الکلی یا مواد مخدر، و خشونت اختلاف نظر متخصصان بسیار کمتر و در نتیجه با اطمینان بیشتری میتواند استفاده از آن را توصیه نمود؛ اما اختلاف نظر متخصصان در زمینة تبعیض، ناسزا و ارزشها زیاد است که این خود انجام پژوهشهای كمي و کیفی بیشتری را ضروری میسازد.