تاثیرات 2-212،55 WIN هیپوکامپ پشتی بر یادگیری وابسته به وضعیت اسکوپولامین

هدف: بررسی اثر 2-212،55WIN، آگونیست گیرندههای کانابینوئیدی، بر یادگیری وابسته به وضعیت القاشده با اسکوپولامین. روش: در این مطالعه، از روش اجتنابی مهاری (غیرفعال) با مدل Step-down که یک روش پذیرفته‌شده در بررسی حافظۀ درازمدت موشهای سوری است، استفاده شد. یافته‌ها: تزریق پس از آموزش اسکوپولامین (2،4، میکروگرم/موش) به ناحیۀ 1CA، باعث کاهش بهیادآوری حافظه شد. کاربرد اسکوپولامین پیش از آزمون، بهیادآوری حافظه در روز آزمون را به حد طبیعی برگرداند. این پدیده، به عنوان یادگیری وابسته به وضعیت اسکوپولامین شناخته میشود. تزریق داخل هیپوکامپی 2-212،55WIN (5/0، 1 میکروگرم/ موش) پنج دقیقه قبل از آزمون، به یادآوری حافظه را کاهش داد. از طرف دیگر، تزریق داخل هیپوکامپی 2-212،55WIN (1 میکروگرم/ موش) قبل از آزمون (در روز آزمون و 24 ساعت بعد از آموزش)، باعث برگشت حافظۀ حیواناتی شد که بهکار بردن اسکوپولامین (2 میکروگرم/ موش) بعد از آموزش، بهیادآوری حافظۀ آنها را تخریب کرده بود. بهعلاوه، تزریق مقدار غیرمؤثر اسکوپولامین همراه با مقادیر غیرمؤثر 2-212،55WIN، به صورت سینرژیک، قبل از آزمون، بازگشت حافظه به وسیلۀ اسکوپولامین را افزایش داد. نتیجهگیری: این یافتهها نشان میدهند که گیرندههای کانابینوئیدی ناحیۀ 1CA هیپوکامپ پشتی، نقش مهمی در فراموشی القاشده با اسکوپولامین و یادگیری وابسته به وضعیت اسکوپولامین دارند.