ارتباط سطح توجه ماندگار با پتانسیل‌های وابسته به رخداد مغزی

هدف: اين پژوهش با هدف بررسی ارتباط ميان سطح توجه ماندگار و پتانسيل­هاي وابسته به رخداد با استفاده از ويژگي‌هاي شکلي انجام شد. روش: براي سنجش سطح توجه ماندگار آزمون عملکرد پيوسته مورد استفاده قرار گرفت. سيگنال به وسیلۀ دستگاه ثبت 32 کانالۀ والتر ‌و کلاه الکترود با 19 کانال ثبت شد. براي استخراج پتانسيل­هاي وابسته به رخداد، ميانگين سيگنال‌هاي هر دسته از تحريکات که نسبت به وقوع تحريک از نظر زماني قفل شده‌اند، محاسبه گردید. 400 ويژگي شکليِ پتانسيل­هاي وابسته به رخداد در 51 سوژه محاسبه و همبستگی پیرسون میان این ویژگی­ها و نتایج آزمون عملکرد پيوسته بررسی شد. يافته‌ها: در تمامي سوژه‌ها قلۀ 3p روي تحريک هدف (X) نسبت به غیر هدف به وضوح ديده شد. محاسبۀ همبستگي نشان داد که 33 ويژگي از ويژگي‌هاي شکلي استخراج شده ارتبــاط معناداري با سطح توجه ماندگار دارند. نتيجه‌گيري: نتايج کيفي حاصل، براساس الگوی ادبال، با تحقيقات قبلي در مورد تولید مؤلفه 3p مطابقت داشت. بیشتر ویژگی­هاي داراي ارتباط معنادار با نتيجۀ آزمون عملکرد پيوسته، مربوط به دامنه و روی پتانسيل­هاي وابسته به رخداد نسبی بودند. در مجموع، نتایج بیانگر رابطه مناسب بین آزمون عملکرد و پارامترهایی از سیگنال مغزی در بسیاری از نواحی سر می‌باشد  که از آن مي‌توان براي ارزيابي سطح توجه ماندگار استفاده کرد.