مقایسه ابعاد نظریه ذهن در کودکان مبتلا به اوتیسم و عادی 5 تا 10 سال شهر اصفهان

اين پژوهش با هدف مقايسۀ ابعاد نظريۀ ذهن در کودکان اوتيسم و عادی 5 تا 10 سال شهر اصفهان انجام گرفت. روش پژوهش توصيفی و از نوع علّی‌ـ مقايسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش کودکان پسر مبتلا به اوتيسم (5 تا 10 سال) شهر اصفهان بود که از بين آنها با روش نمونه‌گيری در دسترس 15 کودک پسر مبتلا به اوتيسم که توانايی کلامی مناسبی داشتند، انتخاب گرديدند. 15 کودک عادی نيز از همان ناحيه که از نظر متغيرهای جمعيت‌شناختی با کودکان مبتلا به اوتيسم همگن بودند، به‌عنوان گروه گواه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از آزمون نظريۀ ذهن موريس و همکاران (1999) که روايی و اعتبار آن در حد مطلوبی گزارش شده است، استفاده گرديد. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از روش آماری تحليل واريانس تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد که کودکان مبتلا به اوتيسم در کل آزمون و همچنين سطوح خرده‌آزمون‌های نظريۀ ذهن نمرات پايين‌تری را نسبت به کودکان عادی کسب کردند و تفاوت معناداری بين دو گروه (001/0 P< ) وجود داشت. بنابراين می‌توان گفت که کودکان مبتلا به اوتيسم محرک‌های پيرامون را به گونه‌هايی متفاوت از کودکان عادی مورد توجه و تفسير قرار می‌دهند