رابطۀ فراشناخت و استعاره با خود-نظم بخشی

هدف: تعيين رابطة فراشناخت و استعاره با خود -نظم بخشي دانش آموزان . روش: اين پژوهش از نوع همبستگي است، و در آن ابتدا 150 دانشآموز به روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند و پرسشنامههاي حالت فراشناختي اوينل و عابدي، خود-نظ مبخشي پنيتريچ و د يگروت و آزمون افتراق معنايي آزگود را تكميل كردند. براي تحليل دادههاي مربوط به 139 دانشآموز ( 64 پسر، 75 دختر) از روش تحليل رگرسيون چند متغيري و تحليل واريانس چند متغيري يكراهه استفاده شد. يافتهها: نتايج نشان داد كه بين فراشناخت و استعارة زندگي با خود-نظم بخشي رابطة مثبت وجود دارد و اين رابطه در حدود 64 درصد از واريانس خود - نظم بخشي را پيشبيني ميكند. علاوه بر اين، تفاوت دانشآموزان مناطق دو و شش شهر تهران در فراشناخت و استعارة خود و استعارة زندگي معنادار است؛ يعني وضعيت فراشناخت و استعارة دانشآموزان منطقة شش بهتر از دانشآموزان منطقة دو است . نتيجهگيري: نتايج اين پژوهش، همسو با ساير پژوهشها، نشان ميدهد كه خود - نظم بخشي با فراشناخت و استعاره رابطه دارد. پس آموزش مؤلفههاي فراشناختي ميتواند در كيفيت استعاره ها و خود-نظمبخشي دانشآموزان تأثير بگذارد.