نقش بخشش و سرسختی روان شناختی در پیش بینی امید

هدف اين پژوهش ، بررسی ارتباط بين بخشش و سرسختی با اميد در دانشجويان بود. در اين پژوهش که توصيفی از نوع همبستگی است از ميان 6400 دانشجوی دانشگاه محقق اردبيلی، 120 دانشجوی کارشناسی (60 پسر و 60 دختر) براساس نمونه‌گيری خوشه‌‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند و مقياس اميد اشنايدر (1991) با پايايی 79/0، مقياس سرسختی اهواز (1377) با پايايی 77/0 و مقياس بخشش والکر و گارسوخ (2002) با پايايی 71/0 را تکميل کردند. داده‌‌های پژوهش با نرم‌افزار SPSS و روش‌های آماری همبستگی و تحليل رگرسيون چندگانه به روش ورود تجزيه و تحليل شد. نتايج پژوهش نشان داد که بين اميد با سرسختی (51/0 = r ) ؛ و اميد با گذشت (53/0 = r )؛ و سرسختی با گذشت (46/0= r )، همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنين سرسختی و گذشت هر دو توانستند تغييرات مربوط به اميد را به‌صورت مثبت و معنادار پيش‌بينی کنند (37%= R² ، 001/0> P ). نتايج نشان داد که بخشش و سرسختی نقش مهمی در اميد دانشجويان دارد. بنابراين در حضور متغيرهای سرسختی و بخشش احتمال افزايش اميد در دانشجويان بيشتر می‌شود.