چکیده مقاله
هدف از پژوهش حاضر بررسی وضعیت سلامت روانی کارکنان شرکت پالایش نفت تبریز بوده است، به این منظور کلیه کارکنان به‌صورت سرشماری، مشتمل بر 985 نفر با میانگین سنی 5/42 سال و میانگین سنوات خدمت 19 سال در پژوهش شرکت کردند. ابزار پژوهش فرم تجدید نظر شده چک لیست نشانه‌یابی 90 سئوالی است. نتایج نشان داد که بعد افسردگی و بعد ترس‌‌مرضی، به‌‌ترتیب بالاترین و پایین‌ترین میانگین را در پژوهش داشته‌اند. تفاوت بین دو گروه روزکار و نوبتی فقط در بعد اختلال وسواس، معنادار بوده و در سایر ابعاد تفاوت معناداری به‌دست نیامده است. علاوه بر این با تقسیم آزمودنی‌ها بر حسب سطح تحصیلات نیز فقط در بعد پارانوئید تفاوت معناداری به‌دست آمد. همچنین در بین ابعاد آزمون، به تفکیک مجرد و متاهل تفاوت معناداری به‌دست نیامد ولی تفاوت‌های معناداری در ابعاد اضطراب، افسردگی، وسواس، پارانویید و شکایات جسمانی در بین سازمان‌‌های هشتگانه پالایشگاه به‌دست آمد. سرانجام این نتیجه حاصل شد که کارکنان با افزایش سن و سابقه خدمت از سلامت روانی بهتری برخوردار بودند.