چکیده مقاله
هدف: يکی از دلايل عدم درک مطلب، آش
خيص ساختارهای نحوی را ندارند و به جای پردازش متن به صورت واحدهای معنادار توانايی تش
د موصولی به دلیل ويژگ یهای نحوی و معنايی خود تر به خواندن واژه به واژه تمايل دارند. بن بيش
همواره مورد توجه خاص محققان در بررسی درك نحوی بوده است. هدف پژوهش حاضر بررسی
رابطۀ درك نحوی جملات موصولي با درک متن در زبان فارسي و نیز مطالعۀ توليد ابزار مناسب به
منظور سنجش درك جمله های موصولي زبان فارسي است. روش: روش تحقیق از نوع توصیفی و
همبستگی بوده و در آن از تحلیل رگرسیون استفاده شده است. در این پژوهش از میان مدارس دخترانه
و پسرانۀ سه منطقه در تهران، 160 دان شآموز پايۀ چهارم دبستان با روش نمون هگيري چند مرحل هاي
انتخاب شدند. برای سنجش درك متن از آزمو نهاي پرلز و براي سنجش درك نحوي از آزمون محقق
اخته استفاده شد. يافته ها: يافت ههاي این پژوهش نشان داد که درك نحوي جمله های موصولي به س
طرز معناداري درك متن را پي شبيني ميك‌ند. نتيجه گيري: درك نحوي يكي از عوامل مؤثر در درك
متن است و از این رو می بایست مورد توجه برنام هریزان آموزشي قرار گيرد تا از طريق آموزش ساختار
نحوی جمل ههای زبان فارسي، مسیر درک متن برای دان شآموزان هموار شود.