چکیده مقاله
هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بين مديريت بدن با تصوير بدنی و خودپنداره است. جامعۀ آماری اين پژوهش همۀ دانشجويان دانشگاه سيستان و بلوچستان در سال 1390 بودند که نمونۀ 385 نفری (195 دختر و 190 پسر) از دانشجويان بهصورت خوشهای چند مرحلهای انتخاب و مورد آزمون و بررسی قرار گرفتند. ابزارهای استفاده شده در اين پژوهش، پرسشنامۀ محققساختۀ مديريت بدن، پرسشنامۀ روابط چند بعدی خود ـ بدن ( MBSRQ ) (کَش، 1997) و پرسشنامۀ خودپنداره ( راجرز ، 1951) بود. تجزيه و تحليل دادهها با استفاده از آزمون همبستگی پيرسون نشان داد که بين مديريت بدن با مؤلفه های تصوير بدني؛ ارزيابی وضع ظاهری، گرايش به ظاهر، ارزيابی تناسب و گرايش به تناسب، ارتباط منفی و با رضايت از نواحی بدن ارتباط مثبت معناداری ( 01/0 P< ) وجود دارد. همچنين يافتهها نشان داد که مديريت بدن با خودپندارۀ مثبت ارتباط مثبت معناداری ( 01/0 P< ) دارد. يافتههای اين پژوهش به نقش تصوير بدنی و خودپنداره در رفتارهای مديريت بدن افراد تأکيد دارد.