تأثیر پردازش شناختی و پردازش مجدد هولوگرافیك بر بهبود دانش آموزان دارای علایم پسآسیبی (پس از سانحه)

هدف: هدف اين مطالعه، بررسي تأثير پردازش شناختي و پردازش مجدد هولوگرافيك بر بهبود دانشآموزان داراي علايم پسآسيبي است. روش: طرح مطالعة حاضر شبهآزمايشي است و جامعة آماري آن را دانشآموزان پسر مقاطع اول، دوم و سوم دبيرستانهاي شهر بعد از اجراي پرسش نامة .(N= 89 تشكيل دادند ( 10286 - اروميه در سال تحصيلي 90 براي (SCL-90 R ) غربالگري حوادث آسيبزا و آزمون 90 سئوالي فهرست علايم SCL-90R يكهزار نفر، 129 نفر با تجربة آسيب و نمرة بيش از 90 در آزمون شناسايي و از بين آنها 60 نفر به تصادف انتخاب و بعد از مصاحبة باليني در سه گروه و گروه (n= درمان پردازش مجدد هولوگرافيك ( 20 ،(n= درمان پردازش شناختي( 20 به تصادف جاي گرفتند. هر سه گروه در مراحل پيش و پسآزمون به (n= پلاسيبو ( 20 چكليست علايم آسيب كودكان پا سخ داده و داده هاي به دست آمده با استفاده از آزمون هاي مانكوا و بونفروني تحليل شد. يافتهها: نتايج نشان داد كه در نمرة كلي آزمون چكليست علايم آسيب كودكان (به ويژه در ابعاد اضطراب، افسردگي، اختلال استرس پس از سانحه و تجزيه) بين سه گروه تفاوت آماري معنادار وجود دارد. نتيجهگيري : بر اساس اين نتايج، روشهاي پردازش شناختي و پردازش مجدد هولوگرافيك در كاهش نشانههاي كلي آسيب شناختي دانشآموزان آسيبديده به يك اندازه اثر بخش بودند ولي پردازش شناختي بر افسردگي مرتبط با آسيب و پردازش مجدد هولوگرافيك بر اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه و تجزية مرتبط با آسيب اثر بيشتري داشتند.