تأثیر مدیریت استرس به شیوۀ شناختی ـ رفتاری بر اضطراب و علایم جسمانی زنان مبتلا به نشانگان پیش از قاعدگی

هدف از انجام اين پژوهش، بررسی اثربخشی مديريت استرس به شيوۀ شناختی‌ـ رفتاری بر اضطراب و نشانه‌های جسمانی زنان مبتلا به نشانگان پيش از قاعدگی است. روش مطالعه نيمه‌تجربی، به‌صورت پيش‌آزمون‌ـ پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری شامل زنان مراجعه‌کننده به کلينيک زنان و زايمان شهر رفسنجان در ارديبهشت 1388بود. روش نمونه‌گيری به شيوۀ تصادفی مرحله‌ای بود، به اين صورت که بعد از انتخاب تصادفی يک کلينيک ازبين سه کلينيک موجود، از بين مراجعان 50 نفر به‌صورت نمونۀ در دسترس انتخاب و سپس 20 نفر که بالاترين نمره را در پرسشنامۀ سنجش علايم نشانگان پيش از قاعدگی کسب کرده بودند، به‌عنوان نمونۀ نهايی گزينش و به‌صورت تصادفی در دو گروه مساوی جايگزين شدند. اطلاعات با پرسشنامۀ سلامت عمومی (GHQ) و پرسشنامۀ سنجش علايم نشانگان پيش از قاعدگی صادقی (1383)، جمع‌آوری گرديد. افراد گروه مداخله در يک برنامۀ آموزشي90 دقيقه‌ای به مدت 8 جلسۀ هفتگی شرکت کردند. نمره‌های پس‌آزمون هر دو گروه جمع‌آوری گرديد و داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ₁₆ و آزمون کوواريانس تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد که ميانگين نمره‌های پس‌آزمون گروه آزمايش در اضطراب (05/0 > P ) نسبت به گروه گواه کاهش معناداری پيدا کرده است اما ميانگين نمره‌های پس‌آزمون نشانه‌های جسمانی گروه آزمايش نسبت به گروه گواه کاهش معناداری پيدا نکرده است.