چکیده مقاله
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير آموزش توجه بر گوش بهزنگي و
جست وجوي بينايي در بزرگسالان و كودكان است. روش: در اين پژوهش با استفاده از
نمونهگيري تصادفي هدفمند و با توجه به معيارهاي پژوهش، 60 آزمودني( 30 آزمودني
بزرگسال و 30 آزمودني كودك بهنجار) انتخاب شدند. ابزار اين پژوهش عبارت بود از:
آزمون عملكرد پيوسته، آزمون توجه متمركز، ارزيابي مختصر وضعيت رواني و
پرسش نامة محققساخته (براي كنترل متغيرها). در شروع براي همة آزمودنيها پيشآزمون
(آزمون عملكرد پيوسته و توجه متمركز) اجرا شد. سپس آزمودني هاي گروه بزرگسال
طي سه هفته و در قالب پنج جلسة 35 دقيقهاي و گروه كودكان به مدت پنج هفته و در
قالب 10 جلسة 45 دقيقهاي آموزش دريافت كردند و در پايان براي آزمودنيهاي هر دو
گروه پسآزمون اجرا شد. يافتهها: تحليل نتايج حاكي از تأثيرمعنادار آمو زش توجه بر
ميزان پاسخ صحيح و زمان واكنش جستوجوي بينايي و گوش بهزنگي بود. نتيجهگيري:
با توجه به تأثير آموزش توجه بر گوش بهزنگي و جست وجوي بينايي ، اهميت اين
آموزشها بر شكلدهي پردازش و فرايندهاي شناختي صحيح ،توجه به محركهاي مورد
نظر و پاسخگويي سريع و بادقت بيش از پيش روشن ميشود