بازشناسی حالات هیجانی چهره در ابعاد شخصیتی برونگردی / روان رنجورخویی: نقش تعدیل کنندةحافظۀ کاری

هدف: درك و بازشناسی هیجانهاي دیگران یک عامل مهم در ارتباطات اجتماعی است. هدف پژوهش حاضر مقایسۀتوانایی بازشناسی حالات هیجانی چهره در ابعاد شخصیتی برون- گردي/ روان رنجورخویی با توجه به نقش تعدیلکنندة حافظۀ کاري است. روش: ابتدا 728 نفر از دانشجویان پسر و دختر دانشگاه زنجان نسخۀ تجدید نظر شدة پرسشنامۀ شخصیت را تکمیل کرده و سپس براساس نمرات انتهایی توزیع در دو بعد شخصیتی (EPQ-R) آیزنک برونگرایی و روان رنجورخویی، چهار گروه برونگراي باثبات، درونگراي باثبات، درونگراي روانرنجورخو و برونگراي روانرنجورخو (هرگروه 30 نفر) انتخاب شدند. آزمودنی هاي چهار گروه، پس از همتاسازي براساس متغیرهاي سن، جنس و سطح تحصیلات به وسیلۀ و تصاویر هیجانی چهره ارزیابی شدند. نتایج با استفاده از n_back آزمون حافظۀ کاري تحلیل واریانس مختلط، رگرسیون چندگانه و تحلیل کواریانس تحلیل شد . یافته ها: نتایج نشان داد که افراد برونگراي باثبات عملکرد بهتر و افراد درونگراي روان رنجورخو عملکرد ضعیفتري دارند. تحلیل رگرسیون حاکی از آن بود که ظرفیت حافظۀ کاري پیشبینی کنندة معنادار توانایی بازشناسی هیجانهاي چهرهاي است. علاوه براین، نتایج تحلیل کواریانس بینگروهی یک طرفه نشان داد که پس از کنترل ظرفیت حافظۀ کاري، توانایی بازشناسی چهرهاي هیجان چهار گروه شخصیتی هیچ تفاوت معناداري ندارد. نتیجهگیري: ابعاد شخصیتی و فرایندهاي مبتنی بر حافظۀ کاري در پردازش اطلاعات هیجانی نقش محوري دارند