بی‌نزاکتی در محیط کار و قصد ترک شغل با توجه به نقش میانجی‌گری عدالت سازمانی نویسنده فاطمه رضائی بادافشانی، ابوالقاسم نوری ، حميد رضا عريضی سال انتشار: چکیده مقاله اين پژوهش با هدف تعيين رابطۀ بی‌نزاکتی در محيط کار و قصد ترک شغل با ميانجی‌گری عدالت سازمانی انجام شد. روش تحقيق از نوع همبستگی و جامعۀ آماری، کارکنان يک کارخانۀ صنعتی در اصفهان شامل 2759 نفر در سال 1390 بودند که از ميان آنان 206 نفر به‌صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده شامل مقياس بی‌نزاکتی در محيط کار (کورتينا و ديگران، 2001)، پرسشنامۀ عدالت سازمانی (نيهوف و مورمن، 1993) و پرسشنامۀ قصد ترک شغل (کلوی، گاتليب و بارهام، 1999) بود. اثر غيرمستقيم با استفاده از روش بوت استراپ در برنامۀ ماکرو SPSS پريچر و هايز (2004) مورد آزمون قرار گرفت. يافته‌ها نشان داد که تجربۀ بی‌نزاکتی با قصد ترک شغل و عدالت سازمانی و هر سه زيرمقياس آن شامل عدالت توزيعی، رويّه‌ای و تعاملی رابطه دارد (01/0 P< ) . به علاوه عدالت سازمانی ميانجی‌گر رابطه بين بی‌نزاکتی در محيط کار و قصد ترک شغل است. فرم ثبت نظرات شما نام و نام خانوادگی: * شماره همراه: * آدرس ایمیل: * * نظر شما: * نظرات کاربران: