مقایسۀ توجه انتخابی و حافظۀ کاری افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری – عملی و افسرده با افراد بهنجار( از دیدگاه نوروپسیکولوژی)

هدف: مقایسۀ مؤلفههاي شناختی افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی، خلقی و بهنجار رویکرد جدیدي است که نتایج آن میتواند در خدمت روش هاي درمانی قرار گیرد. هدف این پژوهش بررسی مقایسۀ توجه انتخابی و حافظۀ کاري افراد افسرده، مبتلا به اختلال وسواس فکري-عملی و بهنجار است. روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی-مقایسهاي است که با شیوة غربالگري 820 دانشجوي دختر دراین پژوهش شرکت داده شدند. با استفاده از پرسشنامههاي افسردگی بک و وسواس مادزلی، دانشجویانی که در افسردگی نمرة متوسط ( 21 تا 30 ) و در وسواس نمرة بیشتر از نقطۀ برش گرفته بودند انتخاب و سپس از میان افراد واجد شرایط 27 نفر از گروه افسرده و 27 نفر از گروه وسواس به صورت تصادفی انتخاب شدند. 27 دانشجوي عادي نیز که در مرح لۀ غربالگري مشکلی نشان ندادند در مطالعه شرکت کردند. براي مقایسۀ مؤلفههاي شناختی افراد سه گروه آزمونهاي نورپسیکولوژیک استروپ و حافظۀ کاري به کار رفت. اطلاعات به دست آمده به وسیلۀ تحلیل واریانس یکراهه تحلیل شد. یافتهها: یافتههاي پژوهش نشان داد که توجه انتخابی سه گروه افسرده، وسواس و بهنجار تفاوت معنادار ندارد، اما حافظۀ کاري افراد سه گروه تفاوت معنادار دارد و افراد افسرده در تمامی زیرمقیاسهاي آزمون حافظۀ کاري ضعیفتر از افراد بهنجار هستند. نتیجهگیري: به نظر میرسد که مشکل اصلی بیماران مبتلا به افسردگی، آسیبهاي حافظۀ کاري آنان باشد که بر اثرعواملی چون افزایش پیچیدگی تکلیف، گنجایش محدود حافظه، کاهش انگیزش و کندي روانی-حرکتی ،که خود از عوامل محدودکنندة کارکرد شناختی افراد افسرده نیز به شمار میروند، به وجود میآید.