تأثیر سطح پردازش (عمقی و سطحی) بر میزان یادآوری، بازشناسی و حافظه کاذب در دانشجویان با رشته های تحصیلی مختلف

هدف: تحقیقات نشان دادهاند که سطح پردازش میتواند بر میزان یادآوري، بازشناسی و حافظه کاذب تأثیرات متفاوتی داشته باشد، بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین تأثیر سطح پردازش بر میزان یادآوري، بازشناسی و حافظه کاذب در دانشجویان با رشتههاي تحصیلی مختلف است. روش: پژوهش حاضر از نوع طرح هاي آزمایشی مقدماتی (پیش آزمایشی) و طرح پس آزمون براي یک گروه است و مدل آماري پژوهش تحلیل واریانس عاملی است، که اثر نوع تکلیف به عنوان عامل درون گروهی و اثر نوع رشته و نوع رویکرد به مطالعه به عنوان عوامل بین گروهی وارد تحلیل آماري شدند. براي انجام پژوهش 100 نفر از دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته هاي روانشناسی، حقوق، برق و کامپیوتر دانشگاه شهید بهشتی به روش نمونه گیري در دسترس انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش که میزان حافظۀ کاذب، ،(DRM عبارت بودند از : 1- ابزار بررسی حافظۀ کاذب ( الگوي یادآوري و بازشناسی افراد را اندازه گیري می کرد. 2- پرسشنامه تجدیدنظر شده دو بود که رویکرد مطالعه افراد را می سنجید (بیگز، (R-SPQ-2 F) عاملی فرایند مطالعه کمبر و لانگ 2001 ). دادههاي پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته بررسی شد. یافتهها: نتایج تحلیل دادهها نشان داد که میزان یادآوري و بازشناسی افراد در تکالیف سطحی بیشتر از تکالیف عمقی بود اما میزان حافظه کاذب افراد در تکالیف عمقی بیشتر از سطحی بود. همچنین نتایج تحلیل واریانس آمیخته بیانگر آن بود که در یادآوري اثر بین گروهی رشته تحصیلی معنادار بود و در حافظه کاذب اثر رویکرد افراد به مطالعه معنادار بود، به طوري که افرادي که رویکرد عمقی به مطالعه داشتند، میزان حافظه کاذب بیشتري داشتند. نتیجه گیري: میتوان اینگونه نتیجه گرفت که هم نوع تکالیف که شامل تکالیف عمقی و سطحی میباشد و هم رویکرد خود افراد به مطالعه که شامل رویکرد عمقی و سطحی میباشد میتوانند میزان یادآوري، بازشناسی و حافظه کاذب را تحت تأثیر قرار دهند.