ارزیابی ترجیحات بصری زنان از فضاهای شهری تهران

هدف: صاحبنظران از زمان شروع طراحی شهري، به اهمیت بصري شهرها، به عنوان بخش جدا ناپذیر از زندگی شهروندان و تأثیر کیفیت آن بر تجربۀ افراد از محیط، توجه کردهاند. در این میان، آنچه اهمیت دارد، شناسایی و ارزیابی معیارهاي اصلی شهروندان در تعیین ترجیح بصري بیشتر و کمتر فضاهاي شهري است. با توجه به اینکه جنسیت مانند عواملی همچون محل سکونت، سن، شرایط اجتماعی- اقتصادي، قومیت، سطح درآمد بر ادراك و ترجیح محیط تأثیر میگذارد، هدف این پژوهش، سنجش ترجیحات بصري شهروندان زن تهرانی از فضاهاي عمومی شهري است. روش: با بهرهگیري از نمونۀ جامعۀ آماري 250 نفري، اماکن داراي بیشترین و کمترین ترجیحات بصري در تهران شناسایی شدند و افراد بر اساس معیارهاي حاصل از بررسی متون ادبیات موضوع، به ویژگیهاي محیطی دو نمونه با بیشترین و کمترین ترجیح (خیابان ولیعصر و میدان انقلاب) امتیاز دادند. دادههاي حاصل از امتیازها (طیف پنجتایی لیکرتی) با استفاده از تحلیلهاي همبستگی و رگرسیونی ارزیابی شد. نتیجهگیري: نتایج گویاي آن است که ویژگیهاي طبیعیبودن، نمونهواري و اسرارآمیز بودن، بیشترین تفاوت میانگین را در دو فضاي مذکور دارند. همچنین تحلیل رگرسیونی نشان داد که براي بهبود کیفیت برنامهریزي وطراحی خیابان ولیعصر، باید به ویژگیهاي تداعی، طبیعیبودن، نگهداري مناسب، خوانایی، اهمیت تاریخی و انسجام توجه شود تا همچنان بهعنوان فضایی داراي ترجیح بصري زیاد باقی بماند و تقویت نیز بشود. از سوي دیگر، براي بهبود افزایش ترجیح بصري میدان انقلاب نیز توجه به ویژگیهاي اسرارآمیز بودن، تداعی، نمونهواري و خوانایی در الویت است.