طرح واره های ناسازگار اولیه یک عامل خطر در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه


نویسنده
یزدان نادری، علیرضا مرادي، وفا رحیمی موقر، فاطمه رمضان زاده
سال انتشار:

چکیده مقاله

هدف: اختلال استرس پس از سانحه با ویژگیهاي شناختی زیادي ارتباط دارد که میتواند از
علایم این بیماري باشد و نظریهي طرحوارهاي در تبیین برخی از این ویژگیها ممکن است
مفید واقع شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی طرحوارههاي ناسازگار اولیه در مبتلایان به
اختلال استرس پس از سانحه است. روش: این پژوهش شامل سه گروه مبتلا به اختلال
استرس پس از سانحه، گروه غیرمبتلا و گروه بهنجار (گروهی که ترومایی تجربه نکرده
بودند) بود و هر گروه 20 آزمودنی را در بر میگرفت. این سه گروه در متغیرهاي سن و
I جنس همتا شدند. ابزار پژوهش شامل مصاحبهي بالینی ساختاریافته براي اختلالات محور
(interview (BDI-II) Beck depression) نسخهي دوم ،(SCID-I) DSM-IV در
anxiety interview Beck) سیاهه ي اضطراب بک ،(BDI II ) سیاههي افسردگی بک
(Maladaptive Schema (YSQ) Early) سیاههي طرحوارههاي ناسازگار اولیه ،((BAI)
بود. یافته ها : (Event Scale (IES-R) Impact of) و مقیاس خودسنجی تأثیر رویداد
مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد که نمره ي t دادهها با روش تحلیل واریانس یکراهه و
مبتلایان به اختلال استرس پس از سانحه در بیشتر طرح وارههاي ناسازگار اولیه (از قبیل
طرحوارههاي محرومیت هیجانی، رهاشدگی، بی اعتمادي، انزوا (کناره گیري اجتماعی)،
آسیبپذیري، بازداري هیجانی و خویشتن داري ناکافی) به طور معناداري بیش از سایر
گروههاست. نمرهي بیماران مبتلا به این اختلال در دو سیاههي افسردگی و اضطراب بک نیز
به طور معناداري بیشتر بود. نتیجهگیري: با توجه به نتایج میتوان گفت که نظریهي طرح واره
در آسیبشناسی و درمان اختلال استرس پس از سانحه، نقش مهمی دارد.


فرم ثبت نظرات شما

نام و نام خانوادگی:
شماره همراه:
آدرس ایمیل:
نظر شما:
 

نظرات کاربران:

تاکنون نظری برای این مقاله ثبت نشده است