اثربخشی آموزش مبتنی بر فراشناخت، بر تنظیم هیجانی و هیجان تحصیلی ریاضی دانش آموزان دوره متوسطه دوم

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر فراشناخت، بر تنظیم
هیجانی و هیجان تحصیلی ریاضی در دانش آموزان دوره متوسطه شهر تهران بود . روش:
جامعه آماري پژوهش شامل کلیه ي دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر تهران در سال
1392 بودند که از میان آنها 30 دانش آموز به شیوه ي نمونه گیري تصادفی - تحصیلی 93
خوشه اي چندمرحله اي انتخاب و با طرح پژوهش آزمایشی، از نوع پیش آزمون - پس
آزمون با گروه کنترل در گروه هاي آزمایش و کنترل گمارده شدند ( 15 دانش آموز در
گروه آزمایش و 15 دانش آموز در گروه کنترل). مداخلات مربوط به آموزش مبت نی بر
فراشناخت به مدت 10 جلسه آموزشی 45 دقیقه اي طی دو جلسه در هفته بر روي دانش
آموزان گروه آزمایش انجام گرفت. ابزارهاي مورد استفاده، پرسش نامه هاي تنظیم
هیجانی (گروس و جان ، 2003 ) و هیجانات پیشرفت – ریاضیات (پکرون، گاتز و
فرتزل، 2005 ) بود. داده هاي به دست آمده با روش آماري تحلیل کواریانس چندمتغ یري
مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافتهها : نتایج پژوهش حاکی از (MANCOVA)
تفاوت معنادار بین گروه ها بود. نتایج آزمون تک متغیره نیز حاکی از وجود تفاوت
معنادار در هر دو متغیر بود. نتیجهگیري: راهبردهایی که فراشناخت در اختیار افراد قرار
میدهد، دانشی است نظارتی، برنامه ریزي و کنترلی. لذا این راهبردهاي فراشناخت سبب
می گردد تا هیجان فراخوانده شده بر اثر محرکات محیطی تحت نظر این فرایندها و ابعاد
قرار گرفته و این هیجانات به هنگام تظاهر بیرونی، شکل مدیریت شده و سازماندهی
شده تري را به خود گیرند.