تأثیر طبقه اجتماعی بر کیفیت ادراک بیماران آرتریت روماتویید از علائم بیماری و درد

این مقاله به بررسی تأثیر خاستگاه طبقاتی بیماران آرتریت روماتویید بر کیفیت ادراک و تفسیر آن‌ها از بیماری شان در قالب مدل خودگردانی لونتال و دیگران‌‌ می‌پردازد.
مطالعه حاضر با روش پیمایشی و به‌صورت مقطعی انجام شده است. داده‌های این پژوهش از 146 بیمار سرپایی جمع‌آوری شد که به‌صورت تصادفی از میان مبتلایان به بیماری آرتریت روماتوییدی انتخاب شدند و در فاصله زمانی دو ماه در شهر اصفهان به دو مرکز دولتی و خصوصی ارائه‌دهنده مراقبت‌های این بیماری مراجعه کرده بودند. ابزار گردآوری داده‌ها عبارت بود از پرسشنامه اصلاح شده ادراک بیماری (IPQ-R) نتایج به‌دست آمده تفاوت معنادار بیماران آرتریت روماتویید را با خاستگاه طبقاتی مختلف در زمینه ادراک بیماری نشان داده است. مقایسه پاسخ‌های بیماران به 10 بعد از متغیر ادراک بیماری نیز تفاوت معنادار بیماران سه طبقه اجتماعی را در مورد سه بعد کنترل درمان، انسجام بیماری، و کنترل شخصی نشان داده است. نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی چندگانه نیز نشان داده که متغیر محل اقامت (متغیر اجتماعی- دموگرافیک) در مرحله اول، وضعیت بیمه بیماران آرتریت روماتویید و تعداد دفعات مراجعه به پزشک بر اثر آرتریت روماتویید در مرحله دوم، و خاستگاه طبقاتی بیماران آرتریت روماتویید در مرحله سوم، توانسته‌اند به‌ترتیب 5/4 درصد، 9/17 درصد و 6/2 درصد از واریانس متغیر تحت مطالعه ادراک بیماری را تبیین کنند.