چکیده مقاله
غالباً خانهداری، اشتغال خاص زنان تلقی میشود، حتی اگر آنها در پایگاههای شغلی همطراز با شوهرانشان شاغل باشند. به همین دلیل، مسئولیتهای خانوادگی و به ویژه وجود فرزندان خردسال، کار آنها در خارج از خانه را تحت تأثیر قرار میدهد و آنها را وادار میکند که برای تثبیت هویت شغلی خود به فشارهای ناشی از اضافه بار نقش و تداخل نقشها تن در دهند و درعین حال بکوشند به هر قیمت، تعادل لرزان میان تعهداتشان در برابر خانواده و کار را حفظ کنند. در شرایطی که این وضع اجتنابناپذیر است وجود کدام ویژگیهای شغلی و خانوادگی میتواند به زنان شاغل در مدیریت نقشهای چندگانه و کاهش فشار کمک کند؟ در پژوهش حاضر سعی شده با انجام یک بررسی پیمایشی در بین 311 زن شاغل دارای همسر در دو منطقه از شهر تهران به این پرسش پاسخ داده شود . نتایج حاکی از آن است که مشارکت همسر در کار خانه، تحصیلات وی، احساس برابری زوجین در تقسیم کار خانگی، میزان رضایت زنان از شغل خود، انگیزه اشتغال، محتوای شغل، انعطاف شغلی ، سابقه کار و حجم ساعات کار هفتگی ، منابع مطلوبی برای زنان در جهت انطباق با فشار به شمار میآیند.