بررسی رابطه انواع راهبردهای خود ابرازی دفاعی با نشانگان وانمودگرایی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی روابط ساده و چندگانه انواع راهبردهای خود ابرازی دفاعی با نشانگان وانمودگرایی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز بوده است. نمونه اصلی این تحقیق شامل 286 دانشجوی دختر و پسر تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید چمران اهواز بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. از مجموعه کل دانشجویان تحصیلات تکمیلی یک نمونه مجزا شامل 200 دانشجوی دختر و پسر تحصیلات تکمیلی به منظور بررسی روایی و پایایی آزمون‌ها مورد مطالعه قرار گرفتند. از دو مقیاس پدیده وانمودگرایی کلانس و مقیاس فنون خودابرازی دفاعی برای سنجش متغیرهای اصلی این پژوهش، استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که بین خودابرازی دفاعی و نشانگان وانمودگرایی همبستگی مثبت معنی‌دار وجود دارد. قابل ذکر است که در دانشجویان دختر بین مقیاس فرعی پوزش خواهی و نشانگان وانمودگرایی همبستگی معنی‌دار نبود. هم‌چنین تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که در دانشجویان دختر متغیر خود ناتوان‌سازی و در دانشجویان پسر متغیرهای پیش بین خود ناتوان‌سازی و عذرخواهی بهترین پیش‌بینی‌کننده‌های وانمودگرایی هستند. یافته‌های ما با یافته‌های قبلی در این باره هماهنگ است.