رابطه سبک‌های دلبستگی و کمال‏گرایی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک‌های دلبستگی و کمال‏گرایی بود. یکصد و هفتاد دانشجوی دانشگاه تهران (97 دختر، 73 پسر) با پرکردن مقیاس دلبستگی بزرگسال و مقیاس کمال‏گرایی مثبت و منفی در این پژوهش شرکت کردند. برای تحلیل داده‌های پژوهش از شاخص‌ها و روش‌های آماری شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، آزمون t، ضرایب همبستگی، و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک‌های دلبستگی و کمال‏گرایی مثبت و منفی رابطه معنادار وجود دارد. سبک دلبستگی ایمن با کمال‏گرایی مثبت همبستگی مثبت و با کمال‏گرایی منفی همبستگی منفی دارد. سبک‌های دلبستگی ناایمن (اجتنابی، دوسوگرا) با کمال‏گرایی مثبت همبستگی منفی و با کمال‏گرایی منفی همبستگی مثبت داشتند. تحلیل آماری داده‌ها نشان داد که این همبستگی‌ها برای سبک دلبستگی ایمن فقط نسبت به کمال گرایی مثبت و برای سبک‌های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا فقط نسبت به کمال گرایی منفی توان پیش بینی دارند. سبک دلبستگی از طریق «مدل‌های درونکاری»، مکانیسم «تنظیم عواطف» و «جبران ناایمنی» با استفاده از مکانیسم‌های «سرکوبی»، «انکار» و «آرمانی سازی»، کیفیت کمال گرایی را مشخص می‌کند.