چکیده مقاله
اين پژوهش با هدف تعيين رابطۀ ويژگی‌های شخصيتی و هوش هيجانی در دانشجويان اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و جامعۀ آماری شامل دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ميانه در سال تحصيلی 90ـ1389 بودند که از ميان آنها 380 نفر از رشته‌های مختلف (226 دختر و 154 پسر) به روش نمونه‌گيری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل فرم کوتاه 60 سؤالی مقياس ويژگی‌های شخصيتی نئو(NEO PI-R, 1992) و آزمون 90 سؤالی هوش هيجانی بارـ آن (1997) بود. داده‌ها از طريق ضريب همبستگی پيرسون و رگرسيون چندگانه (شيوۀ گام به گام) تحليل شد. يافته‌ها نشان داد بين برونگرايی، تجربه‌پذيری، توافق‌پذيری و با وجدان بودن با هوش هيجانی رابطۀ مثبت معنادار (01/0>P) و بين هوش هيجانی و روان‌رنجوری رابطۀ منفی معناداری وجود دارد (01/0>P). همچنين بين هوش هيجانی دانشجويان دختر و پسر تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0<P). تحليل رگرسيون نشان داد که ويژگی‌های شخصيتی به‌طور معناداری می‌توانند هوش هيجانی را پيش‌بينی کنند (01/0>.
واژه‌های كليدي: هوش هیجانی، ویژگیهاي شخصیتی، روان رنجوري، برونگرایی، تجربه پذیری، توافق پذیری، باوجدان بودن، دانشجویان