اثربخشی امیددرمانی بر انگیزش پیشرفت دانش‌آموزان پسر پایۀ دوم کارودانش شهرستان بهارستان

هدف اين پژوهش بررسی اثربخشی اميددرمانی بر انگيزش پيشرفت در دانش‌آموزان پسر پايۀ دوم مقطع کارودانش شهرستان بهارستان بود. پژوهش از نوع آزمايشی با طرح پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون و جامعۀ آماری اين پژوهش همۀ دانش‌آموزان کارودانش شهرستان بهارستان بود. از ميان مدارس پسرانۀ پايۀ دوم رشتۀکارودانش شهرستان بهارستان از طريق نمونه‌گيری خوشه‌ای تک‌مرحله‌ای يک مدرسه انتخاب و با اجرای پرسشنامۀ انگيزش پيشرفت ( ACMT ) ( باهارگاو، 1994) 30 نفر که نمرۀ پايينی در اين آزمون گرفتند، به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند. اميددرمانی به مدت 10 جلسه در مورد گروه آزمايش اجرا شد. گروه گواه هيچ مداخله‌ای دريافت نکرد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل کوواريانس تجزيه و تحليل گرديد. تحليل کوواريانس نشان داد که بين گروههای مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود دارد (01/0 > P ). يافته‌ها نشان داد که اميددرمانی ميزان انگيزش پيشرفت را افزايش داده است.

واژه‌های كليدي: انگیزش پیشرفت، امیددرمانی