تأثیر ارزشیابی توصیفی بر مهارت‌های خواندن و نوشتن دانش‌آموزان پایه چهارم ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثير ارزشيابی توصيفی بر مهارت‌های خواندن و نوشتن دانش‌آموزان پايه چهارم ابتدايی روستاهای شهرستان گچساران در سال تحصيلی 1391 ـ 1390 اجرا شد. روش پژوهش شبه ‌تجربی با طرح پيش آزمون ـ پس آزمون بوده است. جامعه آماری اين پژوهش همه دانش‌آموزان پايه چهارم ابتدايی روستاهای شهرستان گچساران در سال تحصيلی 91 ـ 90 را در بر می‌گيرد و حجم نمونه 80 نفر از دانش‌آموزان روستاهای اين شهرستان است. از کلاس‌های موجود 4 کلاس انتخاب شدند. سپس به طور تصادفی 2 کلاس از مدارسی که طرح ارزشيابی توصيفی در آنها اجرا می‌شد، برای طرح آزمايشی (طرح توصيفی) و 2 کلاس از مدارسی که هنوز در آنها طرح سنتی ارزشيابی اجرا می‌شد، برای طرح گواه (طرح ارزشيابی سنتی) انتخاب شدند. معلمان کلاس‌هايی که به عنوان گروه آزمايشی انتخاب شدند، به طور ويژه توسط پژوهشگر برای اجرای صحيح طرح آموزش ديده و به ترتيب توسط پژوهگشر مورد نظارت و راهنمايی لازم قرار می‌گرفتند. برای سنجش مهارت خواندن دانش‌آموزان مورد پژوهش آزمون تشخيص سطح خواندن اصفهان که توسط دکتر محمدرضا عابدی و مرضيه عزيزيان تهيه و هنجاريابی شده، مورد استفاده قرار گرفت و برای سنجش مهارت نوشتن دانش‌آموزان از آزمون نوشتاری محقق ساخته استفاده شد که روايی صوری آزمون نوشتن، توسط نظر سنجی از معلمان دوره ابتدايی و کارشناسان گروه‌های آموزشی استان به دست آمد و با انجام اصلاحات، مورد تأييد قرار گفت. ضريب ‌کل بازآزمايی آزمون مهارت خواندن 78/0 و ضريب ‌کل بازآزمايی آزمون مهارت نوشتن73/0به دست آمد. جهت آزمايش فرضيه‌های تحقيق و بررسی تأثيرات پيش آزمون ـ پيش آزمون، از روش آماری تحليل کوواريانس استفاده شده است. نتايج پژوهش حاکی از تأثيرمعنادار ارزشيابی توصيفی بر دو مهارت خواندن و نوشتن دانش‌آموزان بوده است. از نتايج ديگر پژوهش، توانايی بيشتر مهارت خواندن پسران درگروه توصيفی نسبت به گروه سنتی و توانايی بيشتر مهارت نوشتن دختران گروه توصيفی نسبت به گروه سنتی بوده است.

واژه‌های كليدي: ارزشیابی توصیفی، مهارت خواندن، مهارت نوشتن، پایه چهارم ابتدایی، مدارس روستایی