تعیین سطح پیش‌بینی کننده عزت-نفس در خود ناتوان‌سازی میان دانشجویان ورزشکار قهرمان و غیرقهرمان در دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی

هدف پژوهش حاضر تعیین و مقایسۀ میزان خود ناتوان‌سازی و عزت‌نفس در میان دانشجویان ورزشکار قهرمان و دانشجویان ورزشکار غیر قهرمان بود. روش پژوهش پس-رویدادی و جامعۀ آماری 975 نفر دانشجوی دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد واحد کرج در سال تحصیلی91-90 بود که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای و فرمول برآورد نمونه بورگ و گال ، 115 نفر به تفکیک مقطع تحصیلی، جنس و وضعیت قهرمانی انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه خود ناتوان‌سازی جونز، رودوالت و عزت‌نفس روزنبرگ بود. داده‌ها از طریق تحلیل واریانس دو راهه تک‌متغیری، ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون تک‌متغیری تحلیل شد. نتایج حاکی از عزت‌نفس بالاتر ورزشکاران قهرمان از ورزشکاران غیرقهرمان بود، اما تفاوت معناداری بین سطح عزت‌نفس و خود ناتوان‌سازی دانشجویان ورزشکار دختر و پسرِ قهرمان و غیرقهرمان مشاهده نشد.رابطه بین عزت‌نفس و خود ناتوان سازی در دانشجویان ورزشکار پسر قوی‌تر از این رابطه در بین دانشجویان ورزشکار دختر و رابطه بین خود ناتوان‌سازی و عزت‌نفس دانشجویان ورزشکار تربیت بدنی معکوس بود. بر اساس یافته های این پژوهش می‌توان نتیجه‌گیری کرد خود ناتوان‌سازی و عزت‌نفس پیش‌بینی کننده یکدیگرند و چون رابطه معکوس بین عزت نفس و خود ناتوان سازی در دانشجویان ورزشکار غیرقهرمان قوی تر از این رابطه در بین دانشجویان قهرمان است، می توان با فراهم آوردن زمینه ها و امکانات برای کسب موفقیت، عزت نفس و خود توانمندسازی افراد را افزایش داد