همنوایی: همبسته های آن با پنج عامل بزرگ شخصیت، جنس و وضعیت تاهل نویسنده شمسايي محمدمهدي, كريمي يوسف, جديدي محسن, نيك خواه حميدرضا سال انتشار: چکیده مقاله هدف: پژوهش تعيين ميزان همنوايي و رابطه آن با پنج عامل بزرگ شخصيتي، جنس و تاهل دانشجويان است. روش: پژوهش از نوع علي-مقايسه اي و همبستگي است. جامعه آماري دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد بندر گز و نمونه آماري شامل 39 دانشجو بود که با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. ابزار پژوهش آزمون پنج عامل بزرگ شخصيت فرم کوتاه کاستا و مکري 1989، پرسشنامه همنوايي ال-72 (1381) و دو موقعيت عملي طراحي شده به منظور سنجش همنوايي استفاده شد. داده ها با محاسبه ميانگين، انحراف استاندارد، ضريب همبستگي پيرسون و اسپيرمن، آزمون t دو گروه مستقل و تحليل واريانس عاملي بين موردي تحليل شد. يافته ها: نشان داد نيمرخ شخصيتي افراد همنوا و ناهمنوا تفاوت ندارد. همچنين رابطه ميزان همنوايي با مقياس هاي آزمون شخصيت و نيز جنس دانشجويان معنادارنبود. ميانگين نمره پرسشنامه همنوايي در افراد همنوا بيش از افراد ناهمنوا در دو موقعيت عملي و همنوايي افراد مجرد به طور معناداري بيش از افراد متاهل بود. نتيجه گيري: تبيين هنجاري (تاثير شرايط و وضعيت فرد در موقعيت همنوايي) نسبت به تبيين علي (تاثير ويژگي هاي شخصيتي) در تعيين ميزان همنوايي کفايت بيشتري دارد. فرم ثبت نظرات شما نام و نام خانوادگی: * شماره همراه: * آدرس ایمیل: * * نظر شما: * نظرات کاربران: