رابطه خودكارآمدی با انگیزه پیشرفت در دانش آموزان دختر پیش دانشگاهی

هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين رابطه خود کار آمدي در ابعاد پنج گانه خود تنظيمي، خودباوري، خود رهبري، خود سنجي و خود تهييجي با انگيزه پيشرفت در دانش آموزان دختر بود.
روش: روش پژوهش همبستگي و نمونه گيري به روش تصادفي چند مرحله اي بود. به اين منظور 340 نفر از دانش آموزان دختر مقطع پيش دانشگاهي شهر تهران انتخاب و به آزمون خود کار آمدي و انگيزه پيشرفت هرمنس (1970) پاسخ دادند. داده هاي پژوهش با روش رگرسيون چند متغيره تحليل شد.
يافته ها: يافته ها نشان داد خود کار آمدي در چهار بعد خود رهبري، خود تنظيمي، خود تهييجي و خوباوري با انگيزه پيشرفت رابطه دارد. اما در بعد خود سنجي، خود کارآمدي با انگيزه پيشرفت رابطه اي مشاهده نشد.
نتيجه گيري: با توجه به اين که خودکارآمدي با انگيزه پيشرفت ارتباط دارد، مي توان با افزايش خودکارآمدي از طريق اعمال روش هاي مناسب تربيتي و غني کردن محيط پرورشي، انگيزه پيشرفت را ارتقا داد.