نقش نیازهای بنیادین و حمایت اجتماعی در سازگاری اجتماعی دانش آموزان مقطع متوسطه

هدف: پ‍ژوهش حاضر با هدف بررسي نقش نيازهاي بنيادين و حمايت اجتماعي در سازگاري اجتماعي دانش آموزان مقطع متوسطه انجام شد.
روش: روش پژوهش همبستگي و جامعه مورد نظر کليه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه آموزش و پرورش منطقه طارم استان قزوين در سال تحصيلي87-1386 بود. گروه نمونه 160 دانش آموز شامل 80 دختر و 80 پسر بودند که به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه نيازهاي بنيادين دانش آموزان (برنز، وانس، داين، سيدوکرسکي و استاکول، 2006)، پرسشنامه حمايت اجتماعي (واکس، فيليپس، هالي، تامپسون، ويليامز و استورات (1986) و پرسشنامه سازگاري دانش آموزان (سينها و سينگ، 1993) بود. داده ها با استفاده از تحليل مسير، تحليل شد.
يافته ها: يافته ها نشان داد که اثر مستقيم جنس بر نيازهاي بنيادين و سازگاري اجتماعي معنادار است، ولي بر حمايت اجتماعي معنادار نيست. اثر غيرمستقيم جنس بر سازگاري و حمايت اجتماعي معنادار است، در حالي که اثر کلي جنس بر نيازهاي بنيادين معنادار نيست. اثر مستقيم حمايت اجتماعي بر سازگاري اجتماعي معنادار است.
نتيجه گيري: از آن جا که که نيازهاي ينيادي و حمايت اجتماعي مي تواند بر سازگاري اجتماعي دانش آموزان تاثيرگذار باشد. مي توان از اين اطّلاعات در راستاي برنامه ريزي جهت تامين نيازهاي بنيادي و حمايت اجتماعي آن ها بهره جست و سازگاري اجتماعي دانش آموزان را افزايش داد و يا از از شدت ناسازگاري جلوگيري کرد