نقش پردازشگر كلمه همراه با راهبردهای خود پرسشی بر بهبود مشكلات املای دانش آموزان پایه سوم ابتدایی دچار اختلال نوشتن

هدف: هدف پژوهش، تعيين اثربخشي پردازشگر کلمه همراه با راهبردهاي خود پرسشي بر بهبود مشکلات املاي دانش آموزان ابتدايي دچار اختلال نوشتن بود.
روش: روش پژوهش آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري دانش آموزان پايه سوم ابتدايي شهر تهران بودند که به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي 20 دانش آموز داراي مشکلات املا، پس از اجراي آزمون هاي تشخيصي انتخاب و به طور تصادفي در يک گروه آزمايش و يک گروه گواه جايگزين شدند. پس از اجراي پيش آزمون ها، گروه آزمايش به مدت 15 جلسه 45 دقيقه اي تحت آموزش رايانه اي راهبردهاي خود پرسشي قرار گرفت. اما گروه گواه آموزشي نديد. سپس پس آزمون نوشتن در گروه هاي مذکور اجرا شد، و پس از گذشت 4 ماه از مدت آموزش، پس آزمون نوشتن (آزمون پيگيري) اجرا شد. داده ها با روش آماري تحليل واريانس اندازه گيري مکرر انجام شد.
يافته ها: يافته ها نشان داد که تفاوت بين ميانگين نمره هاي املاي گروه آزمايشي و گروه گواه تفاوت معنادار و خطاهاي املاي گروه آزمايشي نسبت به گروه گواه کاهش بيشتري يافته است.
نتيجه گيري: پردازشگر کلمه همراه با راهبردهاي خود پرسشي مي تواند به عنوان يک فن آموزشي موثر، در جهت بهبود املاي دانش آموزان ابتدايي داراي اختلال نوشتن به کار گرفته شود