رابطه بین هوش سیال، ابعاد شخصیت (برون گرایی، روان رنجوری و روان پریشی) و هوش هیجانی با موفقیت تحصیلی دانش آموزان مقطع دبیرستان

هدف: مطالعه حاضر با هدف تعيين ميزان ارتباط ساده و چند گانه بين هوش سيال، ابعاد شخصيت (برون گرايي، روان رنجوري و روان پريشي) و هوش هيجاني با موفقيت تحصيلي انجام شد.
روش: روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي بود. نمونه پژوهش شامل 133 دانش آموز مقطع متوسطه و پيش دانشگاهي شهرستان دزفول بود که به صورت تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند. براي به دست آوردن اطلاعات آزمون ماتريس هاي پيشرونده ريون، نسخه مياني (بزرگسالان) استاندارد شده به وسيله براهني (1353)، پرسشنامه شخصيت آيزنک (1975)، آزمون بهر هيجاني بار-ان (2000) اجرا شد و معدل تحصيلي سال گذشته شرکت کنندگان به عنوان ملاک پيشرفت تحصيلي در نظر گرفته شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند متغيري (گام به گام) تحليل شد.
يافته ها: يافته ها نشان داد که هوش سيال و برون گرايي با موفقيت تحصيلي و موفقيت تحصيلي با نمره کل هوش هيجاني و ابعاد هوش درون فردي و انطباق پذيري ارتباط مثبت اما روان پريشي با موفقيت تحصيلي ارتباط منفي دارد. هر سه متغير با موفقيت تحصيلي رابطه دارند و در تعامل با هم در مجموع 32 درصد از تغييرات موفقيت تحصيلي تبيين را مي کنند. پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دختران به طور معناداري بيشتر از دانش آموزان پسر است.
نتيجه گيري: از نتايج اين پژوهش در برنامه ريزي براي بالا بردن کيفيت آموزش با توجه به ويژگي هاي شخصيتي و هوش هيجاني ياد گيرندگان مي توان استفاده کرد