تاثیر موسیقی درمانی، خاطره گویی و انجام فعالیت های دلخواه بر كاهش احساس تنهایی سالمندان

هدف: هدف پژوهش تعيين اثربخشي خاطره گويي، موسيقي و انجام فعاليت هاي دلخواه، بر احساس تنهايي سالمندان بود.
روش: روش پژوهش شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه اي متشکل از 78 فرد سالمند (40 مرد و 38 زن) در شهرستان سيرجان به شيوه در دسترس انتخاب و با استفاده از بسته هاي آموزشي موسيقي درماني، خاطره گويي و انجام فعاليت هاي دلخواه و آزمون احساس تنهايي بررسي شدند. گروه گواه متشکل از 10 مرد و 10 زن بود و در هر گروه آزمايش 20 نفر، 10 زن و 10 مرد شرکت داشتند (به استثناي گروه موسيقي درماني خانم ها که به دليل افت ازمودني 8 نفر عضو داشت). براي تحليل داده ها از روش تحليل واريانس استفاده شد.
يافته ها: نتايج نشان داد موسيقي درماني بر احساس تنهايي زنان ناشي از ارتباط با دوستان و نشانه هاي عاطفي تنهايي، و خاطره گويي بر احساس تنهايي مردان و زنان ناشي از ارتباط با دوستان و نشانه هاي عاطفي تنهايي، و انجام فعاليت دلخواه در مردان بر احساس تنهايي ناشي از ارتباط با دوستان تاثير گذار است و در زنان احساس تنهايي ناشي از ارتباط با خانواده و نشانه هاي عاطفي تنهايي را کاهش داده است. در مردان خاطره گويي و در زنان موسيقي درماني در کاهش احساس تنهايي آن هم در خرده مقياس احساس تنهايي ناشي از ارتباط با دوستان تاثير بيشتري نسبت به دو مداخله ديگر داشتند.
نتيجه گيري: اين مداخلات را مي توان به عنوان راهکارهايي در راستاي کاهش احساس تنهايي سالمندان مطرح کرد و براي رفع احساس تنهايي آن ها را در دستور کار فرهنگسراهاي سالمند، خانه هاي سالمندان و افرادي که در منزل سالخورده اي دارند قرار داد