ساختار عاملی مقیاس رویكردهای یادگیری در دانش آموزان ایرانی

هدف: اين پژوهش با هدف تعيين ساختار عاملي مقياس رويکردهاي يادگيري براي دانش آموزان ايراني انجام شد.
روش: روش پژوهش همبستگي بود. جامعه آماري دانش آموزان پايه سوم دبيرستان هاي دولتي روزانه شهر تهران و شرکت کنندگان متشکل از 1371 نفر بودند که با روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند و به مقياس 32 سوالي رويکردهاي يادگيري پاسخ دادند. داده ها از طريق تحليل عاملي اکتشافي و تاييدي تحليل شد.
يافته ها: تحليل عاملي اکتشافي يک مدل اندازه گيري چهارعاملي را نشان داد که در تحليل عاملي تاييدي نيز تاييد شد. اين عوامل عبارتند از اهداف يادگيري، اهداف عملکردي، اهداف آينده و ادراک از توانايي.
نتيجه گيري: قرار گرفتن گويه هاي ارزش دروني و اهداف يادگيري در يک عامل (يادگيري) و ارزش بيروني و اهداف ابزاري نيز در يک عامل (آينده) و در کنار اهداف عملکردي و ادراک از توانايي، از ظهور يک الگوي 4 عاملي جديد خبر مي دهد و بر لزوم توجه پژوهشگران به فرهنگ وابسته بودن اهداف پيشرفت و ابزار سنجش آن و همچنين رواسازي ابزارهاي مناسب فرهنگ که در جوامع ديگر براي سنجش اهداف ساخته شده اند تاکيد مي کند.