پیش‌بینی عضویت نوجوانان و جوانان در گروههای معتاد و غیرمعتاد براساس حمایت اجتماعی ادراک‌شده، سبک‌های دلبستگی، سبک‌های هویتی و صفات شخصیتی

هدف از انجام اين پژوهش تعيين نقش حمايت اجتماعی ادراک شده، سبک‌های دلبستگی، سبک‌های هويتی و صفات شخصيتی در تميز نوجوانان و جوانان معتاد و غيرمعتاد است. در اين مطالعۀ علّی ـ مقايسه‌ای جامعۀ آماری همۀ مردان معتاد 15 تا 25 ساله (معتادان به مواد مخدر و مواد محرک) بستری‌شده در مرکز بازپروری توسکا متعلق به جمعيت خيريۀ تولد دوباره در منطقۀ افسريه تهران است. همچنين جامعۀ آماری افراد غيرمعتاد نيز مردان 15 تا 25 سالۀ ساکن در منطقۀ افسريه است. برای نمونه‌گيری 60 معتاد و 60 غيرمعتاد به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای سنجش عبارت‌اند از: پرسشنامه‌های حمايت اجتماعی ادراک‌شده (زيمت و همکاران، 1988)، سبک‌های دلبستگی بزرگسالان (بشارت، 1379)، سبک‌های هويت برزونسکی ( ISI-6G ، وايت و همکاران، 1998)، و NEO-FFI (کاستا و مک‌کری، 1992). برای تجزيه و تحليل داده‌ها از روش تحليل مميز استفاده شد. يافته‌ها نشان داد که به کمک متغيرهای گفته‌شده می‌توان عضويت در گروههای معتاد و غيرمعتاد را پيش‌بينی کرد. تابع حاصل به روش همزمان قادر به تبيين 7/61 درصد و در روش گام به گام 60 درصد از واريانس تفاوت در گروههای معتاد و غيرمعتاد بود (001/0 > P ). با مقايسۀ ضرايب استاندارد در روش همزمان و گام به گام، هويت هنجاری، حمايت اجتماعی ادراک‌شده و مسؤوليت‌پذيری به ترتيب بيشترين نقش را در تمايز دو گروه معتاد و غيرمعتاد داشتند. پيش‌بينی عضويت گروهی نشان داد که در روش گام به گام 7/86 درصد از افراد در گروههای معتاد و غيرمعتاد به‌درستی طبقه‌بندی شده‌اند.

واژه‌های كليدي: شخصيت، هويت، حمايت اجتماعي، دلبستگي، اعتياد، نوجوانان