رابطه میان سخت رویی روان شناختی، رضایت از زندگی و امید با عملكرد تحصیلی دانش آموزان دختر پیش دانشگاهی

هدف: هدف پژوهش تعيين رابطه ميان سخت رويي روان شناختي، رضايت از زندگي و اميد با عملکرد تحصيلي بود.
روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگي چندگانه است. 364 نفر دانش آموز دختر پيش دانشگاهي شهر اهواز با روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند و به پرسشنامه ديدگاه هاي شخصي کوباسا (1979)، مقياس رضايت از زندگي دينر (1985) و مقياس اميد بزرگسالان اسنايدر (2000) پاسخ دادند. داده ها با آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون سلسله مراتبي تحليل شد.
يافته ها: نتايج آشکار ساخت که ميان سخت رويي روان شناختي (تعهد، کنترل و مبارزه طلبي)، رضايت از زندگي و اميد با مولفه هاي اميد (کارگزار و گذرگاه) ارتباط مثبت معنا داري وجود دارد. علاوه بر اين، ميان سخت رويي روان شناختي و رضايت از زندگي و ميان اميد و رضايت از زندگي ارتباط مثبت و معني دار است. مولفه هاي کارگزار اميد، تعهد، کنترل و گذرگاه به ترتيب بيشترين سهم را در پيش بيني رضايت از زندگي و نيز رضايت از زندگي و سخت رويي روان شناختي سهم بيشتري در پيش بيني و تبيين عملکرد تحصيلي داشتند.
نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش، ضرورت توجه متوليان نظام آموزشي کشور را در جهت تدوين برنامه هايي براي به کارگيري جنبه هاي روان شناختي به منظور افزايش سخت رويي، رضايت از زندگي، اميد و تاثير اين عوامل در ارتقاي عملکرد تحصيلي دانش آموزان مورد تاکيد قرار مي دهد