رابطه نظام های مغزی- رفتاری و برخی عوامل جمعیت شناختی با ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی

هدف: هدف اين مطالعه تعيين رابطه نظام هاي مغزي- رفتاري و برخي عوامل جمعيت شناختي با ابتلا به بيماري هاي قلبي- عروقي بود.
روش: روش پژوهش از نوع پس رويدادي و جامعه آماري حدود 360 نفر از بيماران قلبي- عروقي 20 تا 40 ساله بيمارستان شهيد مدني شهر تبريز بود. نمونه آماري پژوهش شامل 122 نفر كه 62 نفر از آن ها سالم و 60 نفر بيمار قلبي بودند، كه به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. ابزار سنجش اين پژوهش مقياس بازداري/ فعال سازي رفتاري كارور و وايت (1994) و پرسشنامه جمعيت شناختي محقق ساخته بود.
يافته ها: نتايج پژوهش نشان دهنده عدم تفاوت بين افراد سالم و بيمار در نظام فعال سازي رفتاري، و تفاوت آن ها در نظام بازداري رفتاري بود. به علاوه نتايج آزمون تحليل واريانس نشان داد که جنس اثر معناداري در هيچ يک از نظام هاي مغزي- رفتاري ندارد. نتايج رگرسيون لوجستيك نشان داد كه وزن و سن مي توانند پيش بيني كننده بيماري قلبي باشند و همچنين احتمال ابتلا به بيماري قلبي در مردان بيشتر از زنان است.
نتيجه گيري: با توجه به اين که ممکن است افراد سالم و بيمار در نظام بازداري رفتاري تفاوت داشته باشند، از فعاليت سيستم بازداري رفتاري مي توان به عنوان مولفه مناسبي در تحليل روان شناختي بروز بيماري هاي قلبي- عروقي سود جست. پيشنهاد مي شود با شناسايي نوع نظام هاي مغزي- رفتاري به ويژه نظام بازداري رفتاري افراد و آگاهي آن ها نسبت به اين نوع ويژگي، آن ها را در جهت بهبود سبک زندگيشان سوق داد و بدين وسيله بروز بيماري هاي قلبي- عروقي را در آن ها کاهش داد.