رابطه بین شیوه ‌های فرزندپروری با عزت نفس جنسی و مولفه های آن در دانشجویان زن دانشگاه

هدف: هدف از انجام اين پژوهش تعيين رابطه شيوه ‌هاي فرزندپروري با عزت نفس جنسي و مولفه‌ هاي آن (مهارت، تجربه، كنترل، جذابيت، انطباق پذيري و قضاوت اخلاقي) بود.
روش: روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. با استفاده از جدول کرجسي - مورگان (1970) از بين 3200 دانشجو 345 نفر از دانشجويان زن دانشكده ادبيات و زبان ‌هاي خارجي دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج در سال تحصيلي 1389 به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب و در گزينش آنها تاهل، حداقل طول زندگي مشترک 2 سال، و در قيد حيات بودن مادر در نظر گرفته شد. ابزار پژوهش پرسشنامه عزت نفس جنسي زنان زينا و شواترز (1996) و شيوه‌ هاي فرزندپروري بامريند 1972 بود.
يافته ‌ها: يافته ها نشان داد رابطه بين شيوه فرزندپروري مقتدرانه با مولفه ‌هاي جذابيت و كنترل مثبت و با مولفه مهارت و تجربه منفي بود. رابطه بين شيوه فرزندپروري سهل ‌گيرانه با مولفه ‌هاي مهارت، تجربه و جذابيت مثبت و با مولفه كنترل منفي بود. رابطه بين شيوه فرزندپروري مستبدانه با کنترل و جذابيت منفي بود و با مولفه هاي ديگر معني دار نبود.
نتيجه گيري: شيوه فرزندپروري مناسب عامل مهمي در رشد عزت نفس جنسي و مولفه هاي آن است. از سوي ديگر عزت نفس جنسي نقش مهمي در تقويت عوامل روان شناختي مثل جذابيت جسماني، احساسات، افكار و رفتار جنسي دارد که در رابطه جنسي سالم، عوامل روان شناختي علاوه بر هورمون‌ هاي جنسي نقش مهمي ايفا مي کند. بنابراين لازم است شيوه فرزندپروري مناسب را به والدين آموزش داد، تا آنها با اعمال شيوه درست فرزندپروري بتوانند عزت نفس جنسي فرزندانشان را ارتقا دهند و بدين طريق از بي ‌بند و باري جنسي و آشفتگي خانوادگي در زندگي آتي آنان پيشگيري نمايند