ارتباط حافظه و زبان: تاثیر سطح مهارت و تجربه زبانی در یادآوری آزاد افراد دوزبانه

هدف: با توجه به فرضيه نسبيت زباني ورفيان در سال 1956 زبان بر تفکر تاثير دارد که در اين مطالعه هدف تعيين ارتباط بين حافظه و زبان است.
روش: اين پژوهش از نوع شبه تجربي و جامعه آماري شامل 1500 نفر دانشجوي دختر دوره کارشناسي دانشگاه پيام نور شاهين دژ و زبان اصلي آزمودني ها آذري بود بود. از ميان آنها 100 نفر از افراد در دسترس دوزبانه فارس و آذري انتخاب شدند و به پرسشنامه سطح مهارت و تجربه زباني ماريان، بلومنفلد و کاشانسکايا (2007) پاسخ دادند، سپس افراد با مهارت بالا و يکسان در دو زبان به عنوان افراد دوزبانه متوازن و افراد با مهارت متفاوت در دو زبان به عنوان افراد دوزبانه نامتوازن انتخاب و آزمون يادآوري آزاد در مورد آنها اجرا شد.
يافته ها: نتايج نشان داد که تعامل معناداري بين زبان رمزگرداني و زبان بازيابي در آزمودني هاي دوزبانه متوازن وجود دارد، ولي اين تفاوت در گروه آزمودني هاي نامتوازن معنادار نبود.
نتيجه گيري: زماني که زبان رمزگرداني و بازيابي يکسان باشد، ميزان يادآوري در گروه آزمودني هاي متوازن بيشتر از زماني خواهد بود که دو زبان يکسان نباشد، يعني وقتي زبان رمزگرداني و بازيابي در افراد دوزبانه يکسان باشد عملکرد حافظه بهتر از زماني است که دو زبان يکسان نباشد. اين امر حاکي از اثر تعديل سطح مهارت و تجربه آزمودني ها در دوزبان بر نتايج آزمون يادآوري است. به عبارت ديگر بافت زبان منجر به اثرات رمزگرداني اختصاصي مي شود و عوامل مربوط به زبان در زمان يادآوري بر دسترسي پذيري حافظه تاثيرگذار است. لازم است اين نکته در يادگيري و آزمون افراد دوزبانه در نظر گرفته شود، تا يادآوري مطالب تسهيل گردد