ویژگی های روان سنجی مقیاس چندبعدی اضطراب كودكان

هدف: هدف پژوهش تعيين ويژگي هاي روان سنجي مقياس چندبعدي اضطراب كودكان بود.
روش: روش پژوهش توصيفي- پيمايشي بود. با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي از ميان 92249 دانش آموز پايه سوم، چهارم و پنجم ابتدايي مدارس دولتي شهر مشهد در سال تحصيلي 90-89، تعداد 507 دانش آموز انتخاب شد. ابزارهاي پژوهش پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي، مقياس تجديدنظرشده اضطراب آشكار كودكان رينولدز و ريچموند (1978)، مقياس افسردگي كودكان كواكس (1977) و مقياس چندبعدي اضطراب كودكان مارچ، پاركر، ساليوان، استالينگ و كانرز (1997) بود.
يافته ها: تحليل داده ها نشان داد اعتبار بازآزمايي و همساني دروني كل مقياس چندبعدي اضطراب كودكان به ترتيب 0.48 و 0.79 است. همچنين همبستگي اين مقياس با مقياس اضطراب آشكار و مقياس افسردگي كودكان به ترتيب برابر با 0.38 و 0.02 بود كه بيانگر روايي همگرا و واگري مقياس مذكور است. نتايج تحليل عاملي تاييدي نيز نشان داد كه الگوي 4 عاملي مقياس چندبعدي اضطراب كودكان در جامعه ايراني برازش خوبي دارد.
نتيجه گيري: مقياس چندبعدي اضطراب مشخصه هاي روان سنجي قابل قبولي در جامعه ايراني دارد و يك ابزار غربالگري مفيد جهت شناسايي كودكان مبتلا به اختلال هاي اضطرابي است.