اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر الگوی فراشناختی ذهن آگاهی انفصالی بر افسردگی پس از زایمان

هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي درمان گروهي مبتني بر الگوي فراشناختي ذهن آگاهي انفصالي بر افسردگي پس از زايمان بود.
روش: روش پژوهشي از نوع آزمايشي بود كه به صورت پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري 2 ماهه همراه با گروه آزمايش و گروه گواه از دي ماه 1389 تا ارديبهشت ماه 1390 انجام شد. به منظور انجام اين پژوهش، 30 بيمار زن مبتلا به افسردگي پس از زايمان به شيوه تصادفي ساده و از بين 121 بيماري كه در سال 1389 پس از زايمان به بيمارستان درمانگاه اصفهان مراجعه و پس از پركردن پرسشنامه افسردگي بك تشخيص افسردگي گرفتند (حداقل نمره 7 - 5 از پرسشنامه افسردگي بك) انتخاب شدند و به صورت تصادفي در 2 گروه آزمايشي (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار داده شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش عبارت از پرسشنامه افسردگي بك (1996) بود. پرسشنامه در سه مرحله قبل، بعد و دو ماه پس از مداخله (مرحله پيگيري)، در دو گروه مورد استفاده قرار گرفت. گروه آزمايش طي 8 جلسه هفتگي يك ساعته تحت درمان گروهي مبتني بر الگو فراشناختي ذهن آگاهي انفصالي قرار گرفتند. داده هاي حاصل با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: نتايج به دست آمده از مراحل پس آزمون و پيگيري نشان داد درمان گروهي مبتني بر الگوي فراشناختي ذهن آگاهي انفصالي مي تواند افسردگي پس از زايمان را كاهش دهد.
نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش، استفاده از درمان گروهي مبتني بر الگوي فراشناختي ذهن آگاهي انفصالي به منظور كاهش افسردگي پس از زايمان پيشنهاد مي گردد